VARIACE NA RENESANČNÍ TÉMA / VARIACIÓN A UN TEMA RENACENTISTA (VLADIMÍR MIŠÍK & ETC...)
El autor del poema es Václav Hrabě (1940-1965), un poeta checo cuyo estilo estuvo influenciado por la famosa generación beat americana. Desgraciadamente, Hrabě murió muy joven debido a un accidente fatal al haberse intoxicado por monóxido de carbono. La mayoría de su obra fue publicada póstumamente. Este poema, conocido también bajo el nombre El amor es como el Véspero según sus primeras palabras o incluso solo como El Véspero, salió en 1990 en una colección de poesías titulada "Blues pro bláznivou holku" / "Un blues para una chica loca".
Como ya he mencionado, la melodía proviene de Vladimír Mišík (*1947, Praga), un renombrado músico checo cuyo nombre está unido inseparablemente con los grupos Blue Effect y ETC..., George and Beatovens y Flamengo. En cierto momento de su carrera Mišík actuaba solo con guitarra española y se dio cuenta de que sus canciones anteriores de estilo de música beat no sonaban tan bien y necesitaba cambiar un poco su repertorio. Y así encontró los manuscritos de Václav Hrabě, que le cautivaron mucho y sobre todo ese poema sobre el amor comparado con un véspero. Por primera vez editó la canción con su grupo acompañante ETC... en su segundo disco de estudio llamado simplemente "2" en el año 1980. Pero también está en el disco que se llama "Pár tónů, které přebývají" / "Unos cuantos tonos que sobran". Salió en 1989 y con solo una excepción se trata de los poemas de Václav Hrabě a los que el grupo ETC... puso música.
Y ahora la canción: a la izquierda está la versión original de estudio (1980), a la derecha a Vladimír Mišík le acompaña su hijo Adam Mišík (*1997, Praga) que se hace camino como actor y cantante - esta nueva versión fue grabada para la película checa Bajkeři / Los Ciclistas (2017). Mientras que la película no tiene buena calificación, la canción goza de reacciones positivas. Y yo también os recomiendo muchísimo este cover de Wanastowi Vjecy, el conocido grupo checo de pop-rock liderado por Robert Kodym. ¡Mola!
Láska je jako Večernice
plující černou oblohou.
Zavřete dveře
na petlice!
Zhasněte v domě
všechny svíce
a opevněte svoje těla,
Vy, kterým srdce
zkameněla!
Láska je
jako krásná loď,
která ztratila kapitána,
námořníkům
se třesou ruce
a bojí se
co bude zrána.
Láska je jako bolest
z probuzení
a horké ruce
hvězd,
které Ti oknem
do vězení
květiny sypou
ze svatebních cest,
které Ti oknem
do vězení
květiny sypou
ze svatebních cest.
Láska je jako Večernice,
plující černou oblohou.
Náš život hoří
jako svíce
a mrtví milovat nemohou.
Náš život hoří
jako svíce
a mrtví milovat nemohou!
El amor es como el Véspero
navegando por el cielo negro.
¡Cierren las puertas
con cerrojos!
¡Apaguen en la casa
todas las velas
y amurallen sus cuerpos,
ustedes cuyos corazones
se han petrificado!
El amor es
como un barco hermoso
que perdió al capitán,
a los marineros
les tiemblan las manos
y tienen miedo
de qué pasará de madrugada.
El amor es como un dolor
al despertarse
y las manos cálidas
de las estrellas
que por la ventana
de la cárcel
te echan las flores
de los viajes de novios,
que por la ventana
de la cárcel
te echan las flores
de los viajes de novios.
El amor es como el Véspero
navegando por el cielo negro.
Nuestra vida está ardiendo
como una vela
y los muertos no pueden amar.
¡Nuestra vida está ardiendo
como una vela
y los muertos no pueden amar!
Comentarios
Publicar un comentario