WINSTON SMITH / WINSTON SMITH (READY KIRKEN)

Cuando os preparaba su canción "Černý brejle" / "Las gafas negras" la escucha me trajo a la memoria lo mucho que me había gustado este grupo cuando todavía podía contar con Michal Hrůza. De ellos ya escribí en relación a esa canción, así que si queréis saber más os dirigiré a aquel artículo.

Volvamos a Winston Smith: el autor es -naturalmente- Michal Hrůza (*1971, Turnov) al que le inspiró el famoso libro 1984 de George Orwell. La historia le dejó pasmado, en una entrevista dijo que había vivido algo similar, una relación prohibida. La canción Winston Smith fue publicada en el tercer disco de estudio de Ready Kirken llamado "Krasohled" / "El caleidoscopio" editado en 2004. La voz de Hrůza, la melodía, el ritmo y el sonido de guitarras y las baterías, y en general la energía que sale de la canción me encantan. ¿Y a vosotros? :-)

A la derecha está la versión del disco (2004), a la izquierda os dejo la grabación de un concierto acústico de Michal Hrůza cuando ya tocaba como solista (2013). Y aquí os recomiendo la versión con orquesta del concierto de Michal Hrůza celebrado en Rudolfino en Praga (2018). También la encontráis en Spotify.

Vnímám,
už nemůže být víc,
jsi to poslední,
co čekal bych,
že potkám.

Vnímám let
sbíhajících
souřadnic,
jsi krásná,
má Julie,
chci všechno
nebo nic.

Za to
co říkám,
tvrdě zaplatím,
za týden,
za pár dní,
už zítra...
co já vím.

Dnes ještě můžeme
se milovat,
jenom tak
ležet,
jenom tak
usínat,
než budem
litovat
a sebe
proklínat.

Dnes ještě můžeme
se milovat,
jenom tak
ležet,
jenom tak
usínat,
než budem
litovat
a sebe
proklínat.

Vnímám,
jsem nový
Winston Smith,
ve zdech
Londýna
už nejsem tolik sám.

Vnímám pohyb
tvých rukou,
divých tanečnic,
jsi krásná,
má Julie,
chci všechno
nebo nic.

Za to
co říkám,
tvrdě zaplatím,
za týden,
za pár dní,
už zítra...
co já vím.

Dnes ještě můžeme
se milovat,
jenom tak
ležet,
jenom tak
usínat,
než budem
litovat
a sebe
proklínat.

Dnes ještě můžeme
se milovat,
jenom tak
ležet,
jenom tak
usínat,
než budem
litovat
a sebe
proklínat.

Dnes ještě můžeme
se milovat,
jenom tak
ležet,
jenom tak
usínat,
než budem
litovat
a sebe
proklínat.

Dnes ještě můžeme
se milovat...

Percibo que,
ya no puede ser más,
eres lo último
que esperaría
encontrar.

Percibo el vuelo
de coordenadas
convergidas,
eres guapísima,
mi Julieta,
quiero todo
o nada.

Por lo
que estoy diciendo
pagaré duramente,
en una semana,
en unos días,
ya mañana...
yo que sé.

Hoy todavía podemos
hacer el amor,
simplemente
estar tumbados,
simplemente
quedarnos dormidos
antes de que
nos arrepintamos
y nos maldigamos
a nosotros mismos.

Hoy todavía podemos
hacer el amor,
simplemente
estar tumbados,
simplemente
quedarnos dormidos
antes de que
nos arrepintamos
y nos maldigamos
a nosotros mismos.

Percibo que,
soy un nuevo
Winston Smith,
entre las paredes
de Londres
ya no estoy tanto solo.

Percibo el movimiento
de tus manos,
bailarinas ávidas,
eres guapísima,
mi Julieta,
quiero todo
o nada.

Por lo
que estoy diciendo
pagaré duramente,
en una semana,
en unos días,
ya mañana...
yo que sé.

Hoy todavía podemos
hacer el amor,
simplemente
estar tumbados,
simplemente
quedarnos dormidos
antes de que
nos arrepintamos
y nos maldigamos
a nosotros mismos.

Hoy todavía podemos
hacer el amor,
simplemente
estar tumbados,
simplemente
quedarnos dormidos
antes de que
nos arrepintamos
y nos maldigamos
a nosotros mismos.

Hoy todavía podemos
hacer el amor,
simplemente
estar tumbados,
simplemente
quedarnos dormidos
antes de que
nos arrepintamos
y nos maldigamos
a nosotros mismos.

Hoy todavía podemos
hacer el amor...

Comentarios

Entradas populares de este blog

MÁM DOMA KOČKU / TENGO EN CASA UNA GATA (POKÁČ)

LA MUJER DE VERDE / ŽENA V ZELENÉM (IZAL)

NA HOTELU V OLOMOUCI / EN UN HOTEL DE OLOMOUC (SZIDI TOBIAS)