MODLITBA / LA ORACIÓN (JAVORY)

Esta canción sale del poema "Modlitba stará - stará!"/"¡La oración vieja - vieja!" de Jan Skácel (1922-1989), un poeta moravo. A Skácel le inspiró la cita de San Francisco de Asís: "Luchemos por alcanzar la serenidad de aceptar las cosas inevitables, el valor de cambiar las cosas que podamos y la sabiduría para poder distinguir unas de otras." La letra la adaptó y la música la puso Petr Ulrych (*1944, Hradec Králové), un músico checo del grupo Javory. La encontramos en el disco "O naději"/"Sobre la esperanza" sacado en 1997.

Javory es un renombrado grupo checo de folk en cuyo repertorio hay canciones poéticas con toques de folclore moravo. En 1974 lo fundó Petr Ulrych junto con su hermana y excelente cantante Hana Ulrychová (*1949, Liberec), que vosotros ya podéis conocer gracias a la canción "Nevidomá dívka"/"La chica invidente" que el cantautor checo Karel Kryl compuso para ella, aunque asimismo la cantó él solo. El grupo sigue actuando, además también en la versión beat con instrumentos típicos para este estilo.

A la izquierda está la versión del disco (1997), a la derecha, una grabación en vivo (2013?).



Pane,
ať jsi stéblo trávy
nebo obyčejný list,
prosím, dej,
ať aspoň trochu umím
ve tvých vzkazech číst.

Prosím, dej,
ať řeči stromů
aspoň trochu
rozumím,
ať vědí,
že se učím
a že nic neumím.

Prosím, dej,
ať řeči stromů
aspoň trochu
rozumím,
ať vědí,
že se učím
a že nic neumím.

Dej,
ať zlomím svoji pýchu,
dej mi hledat pokoru.
Když se trápím
zbytečnostmi,
ať pohlédnu nahoru.

Ať mi stačí
dohlédnout na obzor,
který jsi mi dal,
ať se smířím se vším,
co jsi mi kdy vzal.

Ať mi stačí
dohlédnout na obzor,
který jsi mi dal,
ať se smířím se vším,
co jsi mi kdy vzal.

A dej mi sílu
snášet pokorně,
co změnit
nemám sil,
odvahu,
abych to, nač stačím,
na tomhle světě pozměnil.

A také prostý rozum,
který vždycky správně rozezná,
co se změnit nedá
a co se změnit dá.

A také prostý rozum,
který vždycky správně rozezná,
co se změnit nedá
a co se změnit dá.

Señor,
que seas una caña de hierba
o una hoja corriente,
por favor, haz
que por lo menos sepa
leer un poco tus mensajes.

Por favor, haz,
que entienda
por lo menos un poco
la lengua de los árboles,
que sepan
que estoy aprendiendo,
y que no sé nada.

Por favor, haz,
que entienda
por lo menos un poco
la lengua de los árboles,
que sepan
que estoy aprendiendo,
y que no sé nada.

Haz
que yo destroce mi soberbia,
hazme buscar la humildad.
Cuando me preocupe
por tonterías,
que mire hacia arriba.

Que me conforme
con ver el horizonte
que me has dado,
que acepte todo
lo que tú me quitaste.

Que me conforme
con ver el horizonte
que me has dado,
que acepte todo
lo que tú me quitaste.

Y dame fuerzas
para aguantar con humildad
lo que no me quedan fuerzas
para cambiar;
el valor
para que con lo que puedo
cambie en este mundo.

Y también una razón simple
que siempre distinga bien
lo que no se puede cambiar
y lo que sí.

Y también una razón simple
que siempre distinga bien
lo que no se puede cambiar
y lo que sí.

Comentarios

Entradas populares de este blog

DVEŘE DO POKOJE / LA PUERTA A LA HABITACIÓN (MŇÁGA A ŽĎORP)

LÁSKO! / AMOR! (MARIE ROTTROVÁ)

NA KOLENA / DE RODILLAS (IVAN HLAS)