PODVOD / LA TRAICIÓN (JAN NEDVĚD)
Esta canción salió en el disco llamado "Jakub" / "Santiago" en 1991 y Jan es el autor tanto de la letra como de la música. Habla de los sentimientos de un hombre que intenta superar a las consecuencias de su traición.
A la derecha está la versión de estudio (en el estribillo se puede oír la voz de su hermano František), a la izquierda, una grabación en vivo donde está acompañado de su hermano y también el público se pone a cantar casi enseguida.
Na dlani jednu z tvých řas,
do tmy se koukám.
Hraju si písničky tvý,
co jsem ti psal.
Je skoro půlnoc
a z kostela zvon
mi noc připomíná.
Půjdu se mejt a pozhasínám.
Co bude dál?
Pod polštář dopisů pár,
co poslalas', dávám.
Píšeš, že ráda mě máš
a trápí tě stesk.
Je skoro půlnoc
a z kostela zvon
mi noc připomíná.
Půjdu se mejt a pozhasínám.
Co bude dál?
Chtěl jsem to ráno,
kdy naposled snídal
jsem s tebou,
ti říct,
že už ti nezavolám.
Pro jednu pitomou holku,
pro pár nocí touhy,
podved jsem všechno,
o čem doma si sníš.
Teď je mi to líto.
Kolikrát člověk může mít rád
tak opravdu z lásky?
Dvakrát či třikrát?
To ne.
I jednou je dost.
a z kostela zvon
mi noc připomíná.
Půjdu se mejt a pozhasínám.
Co bude dál?
Chtěl jsem to ráno,
kdy naposled snídal
jsem s tebou,
ti říct,
že už ti nezavolám.
Pro jednu pitomou holku,
pro pár nocí touhy,
podved jsem všechno,
o čem doma si sníš.
Teď je mi to líto.
Chtěl jsem to ráno,
kdy naposled snídal
jsem s tebou,
ti říct,
že už ti nezavolám.
Pro jednu pitomou holku,
pro pár nocí touhy,
podved jsem všechno,
o čem doma si sníš.
Teď je mi to líto.
En la palma una de tus pestañas,
miro hacia la oscuridad.
Toco las canciones tuyas
que te escribía.
Es casi la medianoche
y la campana de la iglesia
me recuerda la noche.
Voy a lavarme y apagaré la luz.
¿Qué pasará?
Debajo de la almohada pongo
unas cartas que me enviaste.
Escribes que me quieres
y que la nostagia te atormenta.
Es casi la medianoche
y la campana de la iglesia
me recuerda la noche.
Voy a lavarme y apagaré la luz.
¿Qué pasará?
Aquella mañana
cuando desayuné
contigo por última vez
quería decirte
que ya no te iba a llamar nunca más.
Por una chica maldita,
por unas noches de pasión,
traicioné todo
con lo que en casa sueñas.
Ahora me lo arrepiento.
¿Cuántas veces puede uno amar
así de verdad, de amor?
¿Dos o tres veces?
Eso no.
Incluso una vez es demasiado.
Es casi la medianoche
y la campana de la iglesia
me recuerda la noche.
Voy a lavarme y apagaré la luz.
¿Qué pasará?
Aquella mañana
cuando desayuné
contigo por última vez
quería decirte
que ya no te iba a llamar nunca más.
Por una chica maldita,
por unas noches de pasión,
traicioné todo
con lo que en casa sueñas.
Ahora me lo arrepiento.
Aquella mañana
cuando desayuné
contigo por última vez
quería decirte
que ya no te iba a llamar nunca más.
Por una chica maldita,
por unas noches de pasión,
traicioné todo
con lo que en casa sueñas.
Ahora me lo arrepiento.
Comentarios
Publicar un comentario