POPRVÉ SÁM / POR PRIMERA VEZ SOLO (FRANTIŠEK NEDVĚD)

"Poprvé sám"/"Por primera vez solo" es la canción con la que el cantautor checo František Nedvěd (*1947, Praga), hermano menor de Jan Nedvěd (*1946, Praga), abría sus conciertos de solista. Los dos después de abandonar su grupo común Brontosauři/Los Brontosaurios se quedaron fiel al estilo folk y country.

La canción salió en su primer disco en solitario llamado "Neváhej a vejdi"/"No dudes y entra" en el año 1998 y František en esta "declaración" explica hermosamente cómo se siente tocando sin su hermano.

A la izquierda está la versión de estudio (1998), a la derecha, una grabación de un concierto del mismo año.



Tak neváhej a vejdi,
i když každej z vás to ví,
že bráchu mám.
Dnes poprvé
vám budu zpívat sám.

Ještě dřív než měl jsem fousy,
za holkama jsem brousil,
jenže brácha míval stejnej vkus.
A když já jsem o ňákou stál,
tak Jeník určitě
mnohem dál s ní byl.
Mně trvalo to vždycky trochu dýl.

Pak jsme v Brontosaurech hráli,
vyzkoušeli všechny sály,
projeli skrz naskrz celou zem.
Byl to šťastnej čas
a sotva tenkrát někdo z nás
moh´si říct,
že od života chtěl by něco víc.

Pak po dlouhý řádce let
osud rozpůlil náš svět.
Žádny hádky ani žádná zášť,
chcem to prostě zkusit
každej zvlášť.

Teď tu stojím a mám trému.
Třeba tleskáte jen jemu
a já bych dál měl trochu stranou stát.
Tak promiňte mi tu troufalost,
já vážně chci jen pro radost
vám hrát.
A věřte,
že to dělám hrozně rád.

Tak neváhej a vejdi,
i když každej z vás to ví,
že bráchu mám.
Dnes poprvé
vám budu zpívat sám.

Entonces no dudes y entra,
aunque cada uno de ustedes sabe
que tengo un hermano.
Hoy por primera vez
les cantaré solo.

Aún antes de que tuviera barba
rondaba a las chicas,
pero mi hermano tenía el mismo gusto.
Y cuando yo me interesaba por alguna,
pues estoy seguro de que
Jeník (*Juan) estaba con ella más lejos.
A mí me costaba siempre un poco más.

Luego tocamos en Brontosauři (*su grupo),
probamos todas las salas,
recorrimos por completo todo el país.
Eran tiempos felices
y apenas aquella vez alguien de nosotros
podía decir
que querría algo más de la vida.

Luego después de una serie de años
el destino partió en dos nuestro mundo.
Nada de disputas, ni rencor,
simplemente queremos intentarlo
cada uno por separado.

Ahora estoy aquí y estoy nervioso.
Acaso le aplaudan solo a él
y yo debería estar un poco más aparte.
Entonces perdónenme ese atrevimiento,
yo de verdad quiero tocar
solo para alegrarles.
Y creánme
que lo hago con mucho gusto.

Entonces no dudes y entra,
aunque cada uno de ustedes sabe
que tengo un hermano.
Hoy por primera vez
les cantaré solo.

Comentarios

Entradas populares de este blog

DVEŘE DO POKOJE / LA PUERTA A LA HABITACIÓN (MŇÁGA A ŽĎORP)

LÁSKO! / AMOR! (MARIE ROTTROVÁ)

NA KOLENA / DE RODILLAS (IVAN HLAS)