JASNÁ ZPRÁVA / UN MENSAJE CLARO (OLYMPIC)

La canción "Jasná zpráva" / "Un mensaje claro" pertenece a ese tipo de canciones en las que un hombre desesperado canta sobre la mujer que lo dejó. En cada lengua o país podemos encontrar un argumento así. Por ejemplo, mientras en esta canción checa Petr Janda, el cantante y el líder del grupo Olympic, después de la ruptura se quedó abandonado en su piso, en la española canta Loquillo casi sobre lo mismo desde un cadillac solitario.

Esta canción fue grabada en 1983, está en el álbum "Olympic v Lucerně" / "Olympic en la Lucerna", que es una sala mítica de Praga como El Sol o la Riviera en Madrid y la podemos considerar la canción más famosa y popular de este grupo. No puede faltar en ningún concierto y basta solo con escuchar los primeros compases para reconocerla.

A la izquierda está la versión de estudio (1983), a la derecha, una grabación de un concierto en vivo.



Skončili jsme, jasná zpráva.
Proč o tebe zakopávám dál?
Projít bytem
já abych se bál.
Dík tobě se vidím zvenčí,
připadám si starší menší sám,
kam se kouknu kousek tebe mám.


Pěnu s vůni jablečnou,
vyvanulý sprej,
telefon, co ustřihlas mu šňůru.
Knížku krásně zbytečnou,
co má lživý děj,
píše se v ní,
jak se lítá vzhůru,
lítá vzhůru, ve dvou vzhůru.

Odešlas mi před úsvitem,
mám strach
bloudit vlastním bytem sám,
kam se kouknu kousek tebe mám.

Pěnu s vůni jablečnou,
vyvanulý sprej,
telefon, co ustřihlas mu šňůru.
Knížku krásně zbytečnou,
co má lživý děj,
píše se v ní,
jak se lítá vzhůru,
lítá vzhůru, ve dvou vzhůru.

Skončili jsme, jasná zpráva,
není komu
z okna mávat víc,
jasná zpráva,
rub co nemá líc...

Hemos acabado, un mensaje claro.
¿Por qué sigo tropezando contigo?
Pasar por el piso,
de eso yo debería tener miedo.
Gracias a ti me veo desde fuera,
me siento más viejo, más pequeño y solo,
allá donde me miro, tengo un trozo de ti.


Espuma con aroma de manzana,
un perfume desaparecido,
el teléfono del que cortaste el cable.
Un libro hermosamente inútil
que tiene un argumento mentiroso,
se escribe en él
cómo se vuela hacia arriba,
vuela hacia arriba, juntos hacia arriba.

Te me has ido antes del amanecer,
tengo miedo
de vagar por mi propio piso solo,
allá donde me miro, tengo un trozo de ti.

Espuma con aroma de manzana,
un perfume desaparecido,
el teléfono del que cortaste el cable.
Un libro hermosamente inútil
que tiene un argumento mentiroso,
se escribe en él
cómo se vuela hacia arriba,
vuela hacia arriba, juntos hacia arriba.

Hemos acabado, un mensaje claro,
ya no hay nadie
a quién saludar desde la ventana,
un mensaje claro,
el reverso que no tiene anverso...

Comentarios

Entradas populares de este blog

DVEŘE DO POKOJE / LA PUERTA A LA HABITACIÓN (MŇÁGA A ŽĎORP)

LÁSKO! / AMOR! (MARIE ROTTROVÁ)

NA KOLENA / DE RODILLAS (IVAN HLAS)