PETĚRBURG / SAN PETERSBURGO (JAROMÍR NOHAVICA)
Když se snáší noc
na střechy
Petěrburgu
padá na mě žal.
Zatoulaný pes
nevzal si ani kůrku
chleba, kterou jsem mu dal.
Lásku moji,
kníže Igor si bere,
nad sklenkou vodky
hraju si s revolverem,
havran usedá
na střechy
Petěrburgu,
čert aby to spral.
Lásku moji,
kníže Igor si bere,
nad sklenkou vodky
hraju si s revolverem,
havran usedá
na střechy
Petěrburgu,
čert aby to spral.
Nad obzorem
letí ptáci slepí
v záři červánků.
Moje duše,
široširá stepi
máš na kahánku.
Mému žalu
ve světě
není rovno,
vy jste tím vinna,
Naděždo Ivanovno,
vy jste tím vinna,
až mě zítra
najdou
s dírou ve spánku.
Mému žalu
ve světě
není rovno,
vy jste tím vinna,
Naděždo Ivanovno,
vy jste tím vinna,
až mě zítra
najdou
s dírou ve spánku.
Cuando cae la noche
sobre los tejados
de San Petersburgo
me acomete el luto.
Un perro perdido
no comió ni la corteza
del pan que le había dado.
se casa el príncipe Igor,
sobre un vaso de vodka
juego con el revólver,
el cuervo se sienta
en los tejados
de San Petersburgo,
que el diablo nos lleve.
Con mi amor
se casa el príncipe Igor,
sobre un vaso de vodka
juego con el revólver,
el cuervo se sienta
en los tejados
de San Petersburgo,
que el diablo nos lleve.
Sobre el horizonte
vuelan los pájaros ciegos
en el brillo del alba.
Mi alma,
una estepa vastísima
falta poco.
A mi luto
nada se iguala
en el mundo entero,
usted tendrá la culpa,
Nadezhda Ivanovna,
usted tendrá la culpa
cuando mañana
me encuentren
con un agujero en la sien. A mi luto
nada se iguala
en el mundo entero,
usted tendrá la culpa,
Nadezhda Ivanovna,
usted tendrá la culpa
cuando mañana
me encuentren
con un agujero en la sien.
Comentarios
Publicar un comentario