PROKLÍNÁM / MALDIGO (JANEK LEDECKÝ)

"Proklínám"/"Maldigo" es una de las canciones más conocidas y exitosas de Janek Ledecký (*1962, Praga), un cantante checo, que fue popular sobre todo en los años 90. Su nombre de pila es Jan (o sea, Juan), pero todo el mundo lo llama Janek. Antes actuaba con el grupo Žentour. Ahora, aparte de su carrera de solista, se dedica a la producción de musicales (Galileo; Hamlet). Y una curiosidad - su hija, Ester Ledecká, es la doble campeona olímpica de Pyeongchang.

Esta balada cuya letra escribió el propio Ledecký, está en el disco de Žentour llamado "Žentour 005" del año 1991. También la podemos encontrar en el disco solista "Jenom tak" de Janek Ledecký del 1994. La música es la obra de Jan Černý, el bajista de Žentour.

A la izquierda está la versión en vivo de Janek Ledecký (de los años 90), a la derecha, el vídeo oficial con Žentour (1991). ¡Disfrutad! :-)

Prázdnej byt
je jako past,
kde růže uvadnou.
Potisící
čtu Tvůj dopis
na rozloučenou.

Píšeš, že odcházíš,
když den
se s nocí střídá.
Vodu z vína udělá,
kdo dobře nehlídá.

Píšeš:
Proklínám,
ty Tvoje ústa proklínám,
Tvoje oči ledový,
v srdci jen sníh.

Sám a sám,
ať nikdy úsvit nespatříš,
na ústa mříž,
oči oslepnou;
ať do smrti seš sám.

Tvoje oči
jsou jak stín
a tvář den,
když se stmívá.

Stromy rostou
čím dál výš
a pak je čeká
pád.

Sám
s hlavou skloněnou,
všechny lásky
budou zdání.
Potisící
čtu Tvůj dopis
na rozloučenou.

Píšeš:
Proklínám,
ty Tvoje ústa proklínám,
Tvoje oči ledový,
v srdci jen sníh.

Sám a sám,
ať nikdy úsvit nespatříš,
na ústa mříž,
oči oslepnou;
ať do smrti seš sám.

Píšeš:
Proklínám,
ty Tvoje ústa proklínám,
Tvoje oči ledový,
v srdci jen sníh.

Sám a sám,
ať nikdy úsvit nespatříš,
na ústa mříž,
oči oslepnou;
zůstaneš sám.

Sám a sám,
ať nikdy úsvit nespatříš,
na ústa mříž,
oči oslepnou;
ať do smrti seš sám.

Un piso vacío
es como una trampa
donde las rosas se marchitan.
Por mil veces
leo tu carta
de despedida.

Escribes que te vas
cuando el día
alterna con la noche.
El agua convertirá en vino
quien no vigile bien.

Escribes:
Maldigo,
esa boca tuya la maldigo,
tus ojos de hielo,
en el corazón solo nieve.

Solo y solo,
que nunca avistes el alba,
sobre la boca una reja,
los ojos quedarán ciegos;
que hasta la muerte estés solo.

Tus ojos
son como la sombra
y tu mejilla el día
al anochecer.

Los árboles crecen
cada vez más alto
y luego les toca
la caída.

Solo
con la cabeza bajada,
todos los amores
serán una ilusión.
Por mil veces
leo tu carta
de despedida.

Escribes:
Maldigo,
esa boca tuya la maldigo,
tus ojos de hielo,
en el corazón solo nieve.

Solo y solo,
que nunca avistes el alba,
sobre la boca una reja,
los ojos quedarán ciegos;
que hasta la muerte estés solo.

Escribes:
Maldigo,
esa boca tuya la maldigo,
tus ojos de hielo,
en el corazón solo nieve.

Solo y solo,
que nunca avistes el alba,
sobre la boca una reja,
los ojos quedarán ciegos;
quedarás solo.

Solo y solo,
que nunca avistes el alba,
sobre la boca una reja,
los ojos quedarán ciegos;
que hasta la muerte estés solo.

Comentarios

Entradas populares de este blog

DVEŘE DO POKOJE / LA PUERTA A LA HABITACIÓN (MŇÁGA A ŽĎORP)

LÁSKO! / AMOR! (MARIE ROTTROVÁ)

NA KOLENA / DE RODILLAS (IVAN HLAS)